Çalım, “Trakya'da Neler Oluyor?”

Nilay YILMAZ

    Tacittin Çalım gazetemize yaptığı yazılı açıklamada,” Bundan önceki iki yazımda Trakya'nın yaşadığı yakın tarihimizdeki bir savaştan kesitler ve köy okullarının durumunu anlatmaya çalıştım.
    Bu konu içinde bir de Cafer Tayyar olayı var. Cafer Tayyar esaretten döndükten sonra 'Eğilmez' soyadını alır ve Edirne'nin ilk beş millet vekilinden biri olur. Cafer Tayyar'ın Bostanlıya yine geldiği ve köye okul yapılmasını onun istediği kuvvetle muhtemel. işte kapattığımız okul bu okulmuş. Bana direnen de bu köyün muhtarı idi. Söylediği bir cümleyi hiç unutmuyorum:
    “Biz artık istiklal Marşı sesi duymayacak mıyız. Bayrağımız artık göndere çekilmeyecek mi?
    Hangi köyümüzde artık istiklal Marşı sesi duyuluyor?
Bostanlıya okul açıldığında on–on beş öğrenci varmış. Kapattığımızda daha çok öğrenci vardı.
    Kimseye tarih dersi vermek amacında değilim. Ancak yakın tarihimizi çok iyi bilmek zorunda olduğumuza inanıyorum. Ne Balkan Savaşına ne de Trakya'nın fethine gireceğim. Yalnız çağımızda savaşlar çok değişti. Şuan Trakya da bir başka savaş yaşadığımıza inanıyorum. Kan, kemik ve etle haşrolan bu toprakların, bu vatan par-çasının ne kadar ucuz elimizden çıktığını, ne kadar kolay altımızdan kaydığını görüyorum. 
    Birkaç avukat, bir firma adına binlerce dönüm tarla alıyor. Aldıkları tarlaların ne yerini görmeye ne işlemeye bile lüzum görmüyor. Kimi eski sahibine kiraya veriyor. Kimi kendi çırpıcılarına bıra-kıyorlar işlemek için.
Ne oluyoruz?
Bu nasıl bir iştir? Bu perdenin arkasında ne var? Kimler var?
Onbeş yıl önce ne idik, onbeş yıl sonra ne olacağız? Önce köyler boşaldı. Şimdi  kasabalar boşalıyor. Sormayalım mı?
    Bu soruyu ilimizin Millet Vekili gensoruya dönüştürüp Mecliste sordu, yanıt alamadı. Ki gensoruya yanıt verme zorunluluğu olduğu halde.
    Hedefim kimseye laf çaktırmak değil. Bu soruların cevabını bulmak istiyorum. Bilen varsa lütfen yazsın, söylesin. Bilmek, rahatlamak istiyorum. Filistin gibi olmak istemiyorum.
    Bizim bölgemiz tarım ve hayvancılık yapılan bir bölge. Lüle-burgaz da bu konuda motor gücü görecek bir üretim çiftliği vardı. Vardı diyorum , çünkü artık yok. Bu çiftlik ne zaman, hangi amaçlarla kuruldu? Şuan ne oldu? Kimin haberi oldu? Kimin gıkı çıktı?
    Belki bir hafta da işgal olmuyoruz ama, biraz ucuza gitmiyor muyuz?
    Şair Eşrefin ruhu şaad olsun. “Bir soğan soyulurken yaşarıyordu gözler, Memleket satılıyor aldırmıyor öküzler. Hayadan eser yok, nafile bütün sözler. Boşuna inat etme hemen salla başını. Sesini kes, dilini tut, zıkkımlan maaşını. Böyle mi olalım?”dedi.